Ogród japoński

Japońskie ogrody są jednymi z najpiękniejszych – zachwycają od wieków. Ogrody japońskie w dyskretny sposób naśladują naturalne krajobrazy Japonii, uwzględniając przy tym ścisłe zasady dotyczące rzeźby terenu, odpowiedniej kompozycji oraz szczegółowego doboru roślin.
Korzenie ogrodów japońskich sięgają 612 r n.e. Duży wpływ na ich kształt miała religia buddyjska oraz ogrody Chin w okresie Nara, które często były kopiowane i dostosowywane do naturalnego krajobrazu Japonii.

Ogród japoński, naśladując przyrodę, nie powinien jej zdominować ani zniszczyć, lecz współgrać z otoczeniem, a działalność pielęgnacyjna człowieka powinna być niewidoczna. Ze względu na dużą wagę przywiązywaną do każdego skrawka ziemi, ogrody w Japonii są zakładane na małych przestrzeniach, głównie przy domach prywatnych, w parkach, przy świątyniach buddyjskich oraz w pobliżu zabytków.
Przy zakładaniu ogrodu japońskiego należy uwzględnić przede wszystkim topografię terenu oraz charakter miejsca, w którym ma powstać, aby jak najbardziej przypominał środowisko naturalne. Podstawowymi charakterystycznymi elementami ogrodu jest kamień i woda.

Ogród japoński – kamień i woda to podstawa

Kamień w tradycji Wschodu symbolizuje siłę i wieczność, gdyż jest odporny na czas oraz na siły przyrody. W ogrodzie powinien spoczywać w naturalny sposób. Zazwyczaj wykorzystuje się kamienie o dużych rozmiarach, ciekawej formie i fakturze – ustawiane pojedynczo (jako centralny punkt kompozycji), po dwa (najczęściej po przekątnej) lub po trzy i więcej, tak, by tworzyły łuki. Kamienie, oprócz tego, że pełnią funkcje naturalnych rzeźb, wykorzystuje się także do bardziej użytkowych celów. Mogą tworzyć ścieżki, obrzeża stawów i wodospadów. Są też podstawowym budulcem jednej z odmian ogrodów japońskich – suchych ogrodów, w których to precyzyjnie ułożony żwir przedstawia wodę, głazy wyspy, a grabiony piasek imituje fale.
Kolejnym charakterystycznym dla ogrodów japońskich elementem jest woda. Symbolizuje życie, ruch. Głównie występuje w postaci rwących krętych strumieni, sadzawek, oczek wodnych oraz wodospadów, które pełnią rolę akcentów widokowych. Często w ich pobliżu możemy odnaleźć proste w formę drewniane mostki, urokliwe małe latarnie wykonane z kamienia naturalnego, a także pawilony herbaciane – sukija, w których celebruje się picie herbaty (oryginalne zbudowane są z drewna, papieru i gliny).
Jakie rośliny wybrać do ogrodu japońskiego?
Nieodłącznym tworzywem ogrodu jest roślinność. W ogrodach japońskich pełni ona funkcję tła. Szczególną uwagę przywiązuje się do gatunków przebarwiających się oraz obficie kwitnących, jednak dominującym kolorem jest zieleń. Dlatego też kwiaty stosowane są jako pojedyncze plamy. Jednym z najpopularniejszych drzew stosowanych w japońskich ogrodach jest sosna (symbol długowieczności i siły). Kolejnym jest oczywiście wiśnia, która na wiosnę zachwyca kwitami, tak samo jak magnolie, glicynie czy rododendrony. Do drzew nie posiadających kwiatów, a pojawiających się w tych ogrodach, możemy zaliczyć klony i miłorzęby. Ważną rolę pełnią bambusy, które symbolizują przyjaźń i wytrwałość.
Jednym z najbardziej znanych ogrodów japońskich w Polsce jest Ogród Japoński we Wrocławiu, utworzony przy współpracy japońskich specjalistów według oryginalnej sztuki ogrodowej, gdzie każdy element zrewaloryzowanego ogrodu ma swoje miejsce i znaczenie. Wart jest odwiedzenia, ponieważ posiada niespotykany klimat, typowy dla tego rodzaju ogrodu, tak trudny do uchwycenia.
Choć zasady tworzenia ogrodu japońskiego są bardzo proste, to jednak wciąż dla Europejczyków pozostają nie do końca poznane. Aby stworzyć dobry ogród, warto zainteresować się sztuką i kulturą Japonii i poznać ją „od wewnątrz”. Dzięki temu istnieje duża szansa, że nasz ogród nie stanie się jedynie zbiorem przypadkowych elementów.

Żródło: http://ogrod.wieszjak.pl/projektowanie-ogrodow/226618,Ogrod-japonski.html